οὑρανός

οὑρανός
οὑρανός
Grammatical information: m.
Meaning: `heaven, sky' (Il.), also personified (Hes.).
Other forms: Dor. Boeot. ὠρανός, Aeol. ὤρανος, ὄρανος (both prob. for ὄρρ-, s. below).
Compounds: Often as 1. member, e.g. οὑρανο-μήκης `sky-high' (ε 239); in hypostases like ἐπ-ουράν-ιος `in the sky' (Il.).
Derivatives: 1. Dimin. οὑρανίσκος m. `tent-roof, palate' (hell.), also name of a constellation (sch.; Scherer Gestirnnamen 193); 2. οὑράν-ιος `heavenly' (Pi., IA.), -ίς f. (AP); -ία f. name of one of the Muses (Hes.); 3. Οὑραν-ίωνες (θεοί) m. pl. `the heavenly (gods)' (Hom., Hes.), also `the Titans' (Ε 898; from Οὑρανός); -ίδης, Dor. -ίδᾱς `son of Ouranos', pl. `the Titans', also `the heavenly' (Hes., Pi.; Fraenkel Nom. ag. 2, 20); 4.Οὑραν-ιάς f. `game to worship Ourania' (Sparta); 5. οὑραν-ίζω or -ίζομαι `to go up high' (A.Fr. 766 M.), -ιάζω `to toss up high' (H. s. οὑρανίαν), -οῦσθαι `raised up into the sky, to become deified' with -ωσις (Eust.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: As the Aeol. variation ὠρ-, ὀρ- prob. represents a geminated ὀρρ- (Wackernagel Unt. 136 n. 1), the basis will have been *(Ϝ)ορσανός with accent as ὀρφανός and so perh. from a noun *(Ϝ)ορσό- = Skt. varṣá- n. m. `rain' (cf. Wackernagel KZ 29, 129 = Kl. Schr. 1,632). As e.g. ὄχανον, ξόανον can go back to ἔχω, ξέω, οὑρανός can as nom. ag. belong to a primary verb *Ϝερσ- = Skt. várṣati `rain'; it can however also be derived from the iterative οὑρέω (s. v.), like Indo-Ir. nouns in -ana are connected with second. verbs in -ayati ( = Gr. -έω, Wack.-Debrunner II: 2, 198ff.); meaning then "rainmaker" or metaph. "moistener, impregnator" (Wackernagel l.c.; cf. ἕρση). -- After Specht KZ 66, 199ff. (with Schulze), Fraenkel (s.Wb. s. viršùs) a.o. as "der zur Höhe in Beziehung stehende" to Skt. varṣman- m. n. `hight', Lith. viršùs `upper, highest seat', to which one connected also Ἔρρος ὁ Ζεύς H. (IE *u̯er-s- WP. 1, 267, Pok. 1151f.?); neither factually nor formally to be preferred. It has also been suggested that the word is of foreign, i.e. Pre-Greek, origin (DELG); note that -αν- is difficult to account for if the word were of IE origin. -- Against the old, often repeated but certainly wrong identification with the Skt. gods name Varuṇaḥ s. except Wackernagel l.c. also Thieme Mitra and Aryaman (Trans. Connecticut Acad. 41 [1957]) 60.
Page in Frisk: 2,446-447

Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό). . 2010.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • Οὐρανός — heaven masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • οὐρανός — heaven masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ουρανός — Για τον γήινο παρατηρητή, είναι ο ημισφαιρικός θόλος που φαινομενικά ορίζει το διάστημα και στον οποίο προβάλλονται κατά τη νύχτα οι ορατοί αστέρες. Ο. αποκαλείται και ό,τιδήποτε έχει το σχήμα του ουράνιου θόλου, όπως οροφή ή στέγη σε σχήμα θόλου …   Dictionary of Greek

  • ουρανός — ο 1. το άπειρο διάστημα όπου κινούνται τα ουράνια σώματα. 2. ο ουράνιος θόλος σε κάθε τόπο της Γης: Με τ ουρανού το ρόδισμα ξεκινήσαμε. 3. ουράνια περιοχή, ως κατοικία θεών και ψυχών: Ο Θεός βρίσκεται στους Ουρανούς. 4. μτφ., το επιστέγασμα κάθε… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • Ουρανός, Μιχαήλ — (11ος αι.). Βυζαντινός στρατηγός. Ο θείος του αυτοκράτορας Μιχαήλ ΣΤ’ ο Στρατιωτικός, τον διόρισε στρατηγό διοικητή της Αντιόχειας αντί του στρατηγού Κατακαλών Κεκαυμένου. θέλοντας μάλιστα να του προσδώσει κύρος και αίγλη, τον ονόμασε Ο., επειδή… …   Dictionary of Greek

  • Ουρανός, Νικηφόρος — (10ος 11ος αι. μ.Χ.). Βυζαντινός στρατηγός. Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Βασίλειου B’ (976 1025). Ως αρχηγός των βυζαντινών στρατευμάτων των ευρωπαϊκών επαρχιών, στάλθηκε από τον αυτοκράτορα εναντίον του ηγεμόνα των Βουλγάρων Σαμουήλ, που… …   Dictionary of Greek

  • Νικηφόρος Ουρανός — Βυζαντινός στρατηγός. Βλ. λ. Ουρανός. Επώνυμο Βυζαντινών στρατηγών …   Dictionary of Greek

  • Уран в мифологии — (Ούρανός небо) в греческой мифологии сын и супруг Геи (Земли), отец титанов, киклопов и сторуких исполинов (гекатонхейров). Так как он не позволял своим детям видеть свет и скрывал их в недрах земли, то Гея возмутила против него детей, и младший… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Уран (миф.) — (Ούρανός небо) в греческой мифологии сын и супруг Геи (Земли), отец титанов, киклопов и сторуких исполинов (гекатонхейров). Так как он не позволял своим детям видеть свет и скрывал их в недрах земли, то Гея возмутила против него детей, и младший… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Οὐρανοῖο — Οὐρανός heaven masc gen sg (epic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • οὐρανοῖο — οὐρανός heaven masc gen sg (epic) οὐρανόω remove to heaven pres opt mp 2nd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”